Cardoun-bastard
Dipsacus fullonum
Caprifoliaceae Dipsacaceae
Àutri noum : Cardo-man, Erbo-di-goubelet, Erbo-de-goubelet.
Noms en français : Cardère sauvage, Cabaret des oiseaux.
Descripcioun :Grando planto que s'arremarco proun emé si tèsto flourado que dounon d'èr à de gròssi pigno lardado de pouncho drecho, e peréu si cambo espinouso, e si fueio en goudet mounte lis aucèu vènon s'abéura.
Usanço :Soun cousin, lou cardoun o penchinedo, servié au tèms passa à carda lou drap de lano. Se destrìo dóu cardoun-bastard qu'a li pouncho recourbado. Se n'en vèi quàsi pu. S'atrobo d'inulino dins la racino, quaucarèn vist coume prebioutico.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Dipsacus
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Dipsacaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Dipsacus fullonum L., 1753
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788